ในดวงตาของคนมีรัก

ตอนถ่ายรูปใช้ไวท์บาลานส์สองโหมดคือโหมดใต้แสงอาทิตย์ กับโหมดตั้งเองโดยวัดค่าสีจากกระดาษขาวในเวลาและสถานที่ถ่ายภาพ ทำไว้สองแบบเผื่อเสีย คราวที่แล้วถ่ายรูปแนวอาหรับใช้ไวท์บาลานส์แบบ day light ผิวออกมาสีทองสวยมาก แต่เซ็ทนี้เป็นแนวยุโรปพอใช้โหมด day light ปรากฏว่าเหลืองเกินไป เลยเอารูปที่ใช้โหมด custom มาลงด้วย คิดว่าเหมาะสมกว่า

มหาดเล็กแอนเดียร์เดินทางไปยังปราสาทและคฤหาสน์ต่างๆพร้อมด้วยอัศวินฟิลลิปเพื่อแจ้งสาสน์จากพระราชา

แอนเดียร์ "ประกาศ ประกาศ พระราชาขอเชิญบุตรีของขุนนางและคหบดีที่ยังโสดเข้าร่วมงานเต้นรำ เนื่องในวันคล้ายวันเกิดของจ้าชายเอ็ดเวิร์ด ในวันพุทธที่ 15 เพื่อให้เจ้าชายได้มีโอกาสพบปะสตรีสูงศักดิ์ อันจะนำไปสู่การแต่งงานต่อไป"

"บุตรสาวของท่านสวยมาก เจ้าชายคงดีใจที่ได้พบนาง" แอนเดียร์กล่าวชม พร้อมส่งยิ้มให้ มีเพียงฟิลลิปสังเกตุเห็นความเศร้าแวบหนึ่งในดวงตาสีฟ้าคู่งาม

"นี่ก็เย็นแล้ว ยังมีอีกสามตระกูลที่ข้าต้องไปแจ้งข่าว รีบไปกันเถอะ" แอนเดียร์กล่าวขณะเดินออกจากคฤหาสน์ เขากอดอกเมื่อลมเย็นพัดมากระทบผิว

อัศวินหนุ่มนำผ้ามาคลุมไหล่บางอย่างห่วงใย "ข้าเห็นความเศร้าในดวงตาของเจ้า

"ข้าไม่ได้เศร้า แค่เหนื่อย" เด็กหนุ่มเฉไฉ แต่เสียงกลับสั่นเครือ

ฟิลลิปมองลึกเข้าไปในดวงตาสีฟ้า "ข้ารู้ว่าเจ้ารักเจ้าชาย และเจ็บปวดเมื่อรู้ว่าเขาอาจหลงรักหญิงสาวคนใดคนหนึ่งในงานเต้นรำ"

"ไร้สาระ เจ้าจะรู้ใจข้าได้อย่างไร อย่าพูดเองเออเอง เจ้าไม่ได้สนิทกับข้าสักหน่อย" เสียงของแอนเดียร์แข็งขึ้นอย่างขุ่นเคือง

"เวลาหลงรักใคร เรามักจะสังเกตุทุกสิ่งเกี่ยวกับคนๆนั้น" ฟิลลิปกล่าว 
"เจ้าหมายความว่ายังไง!?" เด็กหนุ่มถาม
ฟิลลิปไม่ตอบ แก้มกลายเป็นสีแดงระเรื่อ

รูปสวยๆที่ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่อง